Chasing butterflies...
 a love story


De Cocker en zijn mensen

Wanneer hij als een pijl uit een boog over het grasveld rent met flapperende oren om op je schoot te springen en je honderden “cockerkusjes” te geven en je heel verliefd aan te kijken … dan besef je tot in elke vezel dat deze kleine ondeugd je soulmate is en dat je zijn vasthoudende affectie alleen maar kan beantwoorden met onvoorwaardelijke mensenliefde.

Je lieveling is zéér aanhankelijk en wil het liefst elke seconde van elk uur van de dag heel dicht bij jou doorbrengen.

Hij vindt het niet zo fijn om eventjes alleen achter te blijven, maar het kan hem perfect aangeleerd worden … al zal hij je met zijn reeënogen een kwijnende blik geven in de stille hoop dat je hem toch zal meenemen.

Hij heeft dan ook een handig formaat en je kan hem makkelijk aan je activiteiten laten deelnemen : wandelen aan zee, kuieren in de stad, terrasje doen, kinderen van school afhalen en dus even in de auto wachten …. Hij vindt het allemaal prima zolang hij maar zo dicht mogelijk bij je mag zijn.

Hij vindt het heerlijk om zijn mensen te overladen met uitgebreide knuffelsessies en met zijn compacte bouw past hij precies op je schoot waar hij je met zijn eindeloos geslobber zal overtuigen van zijn allesoverheersende liefde voor jou.

Heb je een mindere dag? Hij krijgt je wel aan het lachen en is het levende bewijs dat Moeder Natuur wel van een grapje houdt. Hij is de hofnar onder de honden maar met een gouden inborst.

Soms is hij gewoon simpelweg onnozel maar hij denkt dat jij een God bent en zolang je maar half zoveel God bent als hij dénkt dat je bent, is hij een ongelooflijk gelukkig hondje en ben jij voor hem een baasje uit de duizend.

 

De Engelse Cocker “ontdekt” als geen ander de geneugten van een zachte sofa en zal zijn baas wel trachten te overtuigen om op tijd en stond eventjes samen gezellig weg te soezen.

Indien je je cocker nooit of te nimmer op de bank, in de zetel of op het bed wil aantreffen dan zal je aan zijn smeltende blik moeten weerstaan en hem van bij het begin duidelijk maken dat dit ongewenst gedrag is.

 
Maar ….. hij zal blijven proberen want met zijn niet stilstaande staartje, de lange oren en de o zo verleidelijke ogen op jou gericht, is het niet evident om deze charmeur te weerstaan. En je moet slechts één keer zwichten …

 

Hoe vaak is het mij al niet overkomen dat ik mijn mooie cockerdame wilde berispen om één of andere deugnieterij doch met moeite mijn glimlach kon onderdrukken bij het zien van die guitige blik van mijn mooie madame. Dit gebeurt uiteraard best niet al te vaak want die kleine ondeugd heeft dit perfect in de gaten en zou er al heel snel dankbaar misbruik van maken. :-)

Maar ondanks alle droefheid die hij soms kan uitstralen, is het allesbehalve een hond die alle ellende van de wereld op zijn schouders draagt … al laat hij het soms wel zo uitschijnen. Het is veeleer het tegenovergestelde : hij is dynamisch, altijd in voor een grapje of klaar om een wandelingetje te maken of z’n bal aan je voeten te brengen in de stille hoop dat je die opnieuw zal weggooien.
In de tuin, tijdens een boswandeling, op de hondenschool, aan zee  enz … is  deze jachthond pas echt voldaan wanneer hij vol overgave mag werken of zich al ravottend mag uitleven.
Haren in de klit … vuile poten en een moddersnoet … het hoort er allemaal bij.

De Engelse Cocker is een echte familiehond die houdt van een gezin dat regelmatig “quality time” uittrekt voor hun hond . Omdat de cocker sociaal is en met iedereen begaan, zal hij zich prima voelen bij mensen van het no-nonsense type die humanitair en met iedereen begaan zijn.

Onze Cockerdame gaat echt overal mee en geniet dan met volle teugen !!!

aan zee met het baasje en Dora zomaar ravotten met Eden
kampvuurmomenten
even uitrusten tijdens het wandelen in de speeltuin

De cocker is een kameraad voor het leven en zal die kameraadschap door dik en dun verdedigen en da’s een hartverwarmende gedachte in onze huidige maatschappij.
Als gezinshond weet hij een goede band op te bouwen met elk gezinslid en kan hij goed met kinderen omgaan. Omdat hij altijd goed gezind en vrolijk is, oefent hij dan ook een sterke aantrekkingskracht uit op kinderen.

Hij is zachtaardig en speels met kinderen zolang de kinderen hem naar waarde weten te schatten en hem dus niet als levende knuffel hanteren, hem plagen of ruw behandelen. Hij heeft dit haarfijn door en zal dit niet tolereren. Een Engelse Cocker is namelijk een zeer gevoelige hond die consequent maar zacht opgeleid dient te worden en dit kan nog niet van kinderen verlangd worden.

Om met de kinderen te knuffelen en te spelen, kan je je geen betere metgezel voorstellen maar als baas hoor je hond en kind nooit alleen te laten en dit is een gouden regel die geldt voor elke hond/kind relatie. Net als kinderen is de cocker gek op spelen maar dit moet onder toezicht gebeuren zodat de volwassene kan ingrijpen indien de kinderen te ruw worden in hun spel of de hond te opgewonden.

Hij verdraagt goed zijn huiskatten en andere huisdieren maar dit betekent niet dat de kat van de buren veilig is voor jouw lieveling. Door zijn vriendelijke karakter is hij sociaal tegenover vreemden en altijd op zijn omgeving gericht.

Hij vraagt veel aandacht en loopt je de hele dag achterna (indien je dit toelaat) maar met een goede opvoeding en training kan hij best wel alleen zijn. Maar niet voor heel lang. En al past hij met zijn compacte lijfje perfect op je schoot, hij is allesbehalve een schoothondje. Hij geniet net als zijn baas van de intiemere “schoot”momenten maar is door zijn energie en zijn intelligentie uitermate geschikt om samen met de baas bezig te zijn en bijvoorbeeld een hondendiscipline te beoefenen : jacht, doggy dance, flyball, behendigheid.

 
Copyright ECSCN

Omdat hij van nature bereid is om zijn baas te behagen én door zijn intelligentie doet hij het eveneens zeer goed in gehoorzaamheid.

"zit" "staan"
"down" "apporteren van een speeltje"

Naast zijn aangeboren “will to please” kreeg onze Engelse Cocker een flinke portie koppigheid in zijn karakter, een restant van het fokken op zelfstandigheid. Voor een cocker is de grens tussen gehoorzamen aan de baas en toch maar lekker zelfstandig zijn eigen ding doen een dunne lijn die echter mits een goede opvoeding en een enthousiaste motivatie perfect in de juiste banen te leiden is. Van de cocker wordt wel eens gezegd dat het een moeilijke en dominante hond is maar diegenen die dit beweren, moeten even zichzelf in vraag stellen en dan is dit probleem meestal, zo niet altijd, terug te brengen tot een gebrek aan degelijke opvoeding en begeleiding van de cocker van jongsafaan.

Het is belangrijk om van bij het prille begin grenzen af te bakenen voor de cockerpup want anders zal hij dag na dag zijn opvoeding in eigen pootjes nemen met als resultaat : een volwassen cocker met gedragsproblemen.

Ik hou er aan hier op te merken dat de volgende regel niet enkel voor de Engelse Cocker geldt : een welopgevoede hond is een plezier voor zijn baasjes en omgeving. Niet vergeten dus! Maar : het gevaar schuilt in de kleine gestalte van de cocker waardoor sommige eigenaars al snel uit het oog verliezen dat deze beweeglijke knuffel een leider nodig heeft die duidelijk maakt wat wél en niet kan.

Ik heb Duitse Herders en Golden Retrievers opgeleid en zelfs een (bevriende) Dobermann door zijn moeilijke puberteitsfase heen geholpen en toegegeven : elk probeerde wel eens mijn gezag te ondermijnen maar geen enkele was hier zo bedreven in als mijn Engelse Cocker Spaniel.
Wees dus op je hoede voor de lieflijke capriolen van deze innemende boef.

Wil jij:

  • met plezier tijd vrijmaken voor deze sportieveling ?
  • je cocker na een fikse wandeling borstelen, kammen, ontwarren of zelfs wassen en föhnen ?
  • het voortdurend geluid van trippelende pootjes om je heen, wanneer deze energieke deugniet je de hele dag lang achterna loopt, hunkerend naar een aai, een knuffel, een beetje aandacht?
  • met geduld en veel liefde maar met onverbiddelijk doorzettingsvermogen weerstaan aan zijn slaapkamerogen en hem een goede opvoeding geven ?

Dan : ben je niet alleen een fantastisch hondenpersoon maar in het bijzonder geschikt voor de Engelse Cocker Spaniel.

Zijn temperament

De Engelse Cocker Spaniel is één en al levenslust en zijn eeuwig kwispelende staart is hier het bewijs van. De vrolijkheid en positieve ingesteldheid is zó onlosmakelijk verweven met de Engelse Cocker dat het voortdurend in beweging zijn van zijn staart zelfs in de rasstandaard werd opgenomen.

Hij heeft een evenwichtig temperament en kan zich makkelijk aan uiteenlopende situaties aanpassen.
Met zijn tong uit zijn bek en zijn blik op jouw hand gefixeerd wacht hij de ene keer vol spanning om een spelletje ‘balletjepak’ te spelen ……………..

…………………     het volgende moment geniet hij dan weer in alle rust van de aanwezigheid van zijn mens(en).

Bovendien laat zijn kleine en makkelijke formaat het toe om er meer dan één in huis te nemen … want eens je gevallen bent voor de Engelse Cocker Spaniel met zijn misleidende slaapkamerogen is de kans groot dat je er een 2de  charmante vrij-doos bij wil nemen.

Het is een gezellige huisgenoot die net zo makkelijk op het platteland als in een flat gehouden kan worden op voorwaarde dat hij regelmatig uitgelaten wordt want hij houdt van beweging.

Al zijn ze wel alert, cockers zijn te vriendelijk om echte waakhonden te zijn. Wanneer een onbekende hun terrein betreedt, zal er wel even tumult zijn en zullen ze aanslaan (= beginnen blaffen). Ook bij onraad zullen de meeste cockers hun stem laten horen maar ze zijn makkelijk te stoppen … op voorwaarde dat de eigenaar dit in het begin aan de hond heeft geleerd.

Ten opzichte van vreemden gedraagt de cocker zich neutraal tot vriendelijk en bij een eerste kennismaking zullen sommige exemplaren misschien wat terughoudend zijn maar bij het volgende bezoek zal de cocker al overgaan tot een uitbundige enthousiaste begroeting.
Ook al staan ze niet erg wantrouwend tegenover vreemden, het zijn geen allemansvrienden die zo maar met jan en alleman meelopen. Daarvoor is de cocker te sterk gehecht aan “zijn” gezin, “zijn” mens(en), “zijn” roedel.

Daar waar verschillende rassen angstgedrag vertonen of ontwikkelen voor harde knallen of vuurwerk, wordt geen angst vastgesteld bij de doorsnee cocker. Wél durft hij soms bang te zijn voor grote uitbundige honden, vreemde voorwerpen en onbekende situaties. Een goede socialisatie van de pup voorkomt deze problemen.

Een Engelse Cocker moet eigenlijk altijd “merry” of vrolijk zijn zonder daarom hyperactief te worden.
Hij bezit tevens een typisch “bustling” gangwerk.  Dit druk heen en weer snuffelen bij het volgen van een geurspoor vertoont de cocker niet enkel tijdens de jacht maar ook tijdens de wandelingen. Echt gelukkig is deze kleine krachtpatser wanneer hij zijn talent af en toe mag ontplooien in het bos of  het open veld.

Hij is nieuwsgierig en intelligent en probeert altijd te achterhalen wat je van hem verlangt want zijn “will to please” is sterk aanwezig. Hij kijkt voortdurend naar z’n baas om bevestiging te krijgen dat hij goed bezig is.
Hij kan echter ook behoorlijk eigenwijs zijn en koppig uit de hoek komen.
Nooit eerder zag ik een hond die kan zitten mokken als een klein kind dat boos en beteuterd is omdat het z’n zin niet krijgt. Laat je dus niet inpakken door dit gedrag en zijn sterke karakter want hij heeft nood aan duidelijke regels en aan een leidersfiguur.
Van bij het prille begin heeft de cocker pup nood aan respect voor zijn baas. Gebruik dit dus in je eigen voordeel want de bal ligt in jouw kamp! Voed hem consequent op maar niet met een harde hand want dit zou regelrecht indruisen tegen  z’n zachte natuur en positieve levenshouding.

Samen met zijn mensen ligt ook de cocker goed in een groep. Cockers kunnen onderling wel eens van mening verschillen want dat komt in de beste huwelijken voor maar doorgaans accepteren ze heel veel van elkaar wanneer ze in roedel/groep samenleven. Grotere honden, kleinere honden, ander ras? De cocker kan het met iedereen goed vinden.

Hij is bovendien ook prima te vertrouwen met andere dieren al zal zijn jachtinstinct de overhand halen wanneer de dieren van hem wegrennen.

Tijdens een wandeling maakt de cocker nieuwe vriendjes in geen tijd en uitvallen aan de leiband hoort er niet bij.

     ....... strandwandeling 2009 met de BECC

De bonte cockers zijn over het algemeen nog zachtmoediger dan de éénkleuren die meer op hun strepen staan. Ben je niet de onbetwiste baas in huis en laat je makkelijk over je heen lopen, neem dan als start geen éénkleurige cocker in huis want niet enkel met z’n innemende hoofdje maar vooral met zijn sterke temperament zal hij voortdurend proberen je te manipuleren.
Een éénkleurige cocker kan geschikt zijn als eerste hond op voorwaarde dat het baasje voldoende begeleiding krijgt van de fokker en/of een goede hondenschool bezoekt.

Het temperament verschilt volgens de bloedlijnen en volgens de kleur en de teefjes zijn over het algemeen aanhaliger en zachtaardiger dan de reuen. De reu is actiever en gaat vaak op zijn eigen originele manier zijn zin proberen door te drijven. Teefjes zijn volgzamer en passen zich sneller aan de wensen van de baas aan.

Een cockerpup volgt je overal en altijd en … een volwassen cocker doet nog precies hetzelfde. Je kan hem perfect leren om alleen te zijn maar laat je hem aan z’n lot over dan wordt zijn leven kommer en kwel en zal hij zelf wel uitlaatkleppen zoeken om de verveling te verjagen. En geloof me : wanneer het er op aan komt om kattenkwaad te bedenken, is hij ongelooflijk inventief.

Het is echter helemaal niet moeilijk om deze energieke boef binnen de perken te houden en voor uitlaatkleppen en afwisseling te zorgen zonder dat je daarvoor urenlange wandelingen moet maken of intensief sport moet gaan beoefenen.
Je cocker is écht wel moe te krijgen met een spannend  zoekspelletje (en dit kan ook makkelijk in huis) of een apporteeroefening waarbij je het balletje natuurlijk zo ver mogelijk weggooit of  een wandeling waarbij je cocker eens lekker los mag lopen.
Neem je hem overal mee dan zal hij vermoeid zijn van alle prikkels en ervaringen die op hem afkomen.
Leer hem vooral dat hij niks voor niks krijgt. Vooraleer je zijn etensbak geeft bijvoorbeeld, verlang je eerst een houding : “zit”, “lig”, “staan” en dit bouw je langzamerhand op totdat je cocker enkel start met eten wanneer jij hem daar toestemming voor gegeven hebt.
Op die manier leert je cocker zelfbeheersing inbouwen in zijn immer beweeglijke lijfje.

Als  jij je hond en je hond zichzelf onder controle leert te houden, merk je na verloop van tijd niet eens meer dat je een cocker in huis hebt. Temperament en gedrag worden namelijk niet enkel door genetische factoren bepaald maar eveneens door algemene gezondheid en opvoeding en training.
Zoals bij alle levende wezens geldt ook hier : de ene cocker is de andere niet. Sommige zijn heel makkelijk op te leiden, andere zijn eigenzinniger en dan duurt het wel wat langer. Ook de apporteerprestaties willen wel eens verschillen van cocker tot cocker. Sommige doen het met hart en ziel en weer andere hebben er een grondige hekel aan en zijn nauwelijks tot andere gedachten te brengen. De scheiding showhond/werkhond zal hier wel aan de basis liggen.

Toch mag algemeen gesteld worden dat cockers uiterst trainbaar zijn, attent voor hun baas en graag met hem samenwerken. Hou hierbij voor ogen dat een cocker alleen zal luisteren naar mensen van wie hij houdt en deze liefde moet je verdienen…